لآقَآلوآ فَلآن وآنتْ غآيِب يسبّگ ’ ....... لآتَآخذگ عزّتگ / ، ( وتسَوّي سوآتَه ) صدّقنِي إنّه بدُون أبآلِغ [ يحبّگ ] ....... لَو يگرهگ گآنْ مآأهدَى لگ حسنَآته !