أحيانْ أحسّ إنيَ وسِط خآفقكْ ذبتْ وَ أحيانّ أجيْ بَ / البالْ لآصرتْ فاضيَ يآصاحبيْ ليهَ أكره آلنـاسْ لآ غبـتَ وَ أقولْ خذْ قَلبيْ معِك / مآ أنتْ رآضيّ