. و إن هدنّي التعب و الضيق ضمنّي و : طحّت ! و سألني "وجهّه ابوي " بـ كل خـوف : بنتـي شفيييييك ؟! وش اقـول .. ؟! قل لّي .. وش اقول ؟ اقول : " ظنيّت كل الرجال مِثلك " و حبيت و / كسرنـي .